Zapraszam Was na podróż do Północnej Francji, gdzie odwiedzimy ultra malowniczy i bogaty w atrakcje region. W tym wątku dowiecie się jak najlepiej zwiedzić ten zakątek świata, na ile czasu tu przyjechać, gdzie najlepiej nocować no i oczywiście – co zobaczyć. Normandia to nie jest kierunek dla wszystkich. Nie ma tu miejsc jakoś zapierających dech w piersiach, nie ma tu wielkich parków rozrywki czy też nie wiadomo jakich atrakcji przyrody. Jeśli tylko tego szukacie to Normandia nie będzie dla was specjalnie atrakcyjna. Natomiast, jeśli lubujecie się w malowniczych miasteczkach wyjętych jak prosto z bajki, czy też szwendać się po zakątkach Francuskiej wsi przy tym zajadając najlepsze sery świata i popijając wino – to jest to miejsce idealnie do tego stworzone!
Normandia jako region ma powierzchnie około 30 tysięcy kilometrów kwadratowych – mniej więcej tyle co województwo Małopolskie czy też cała Belgia. Atrakcje i ciekawe miasteczka są rozrzucone na całej powierzchni, a więc tutaj jest trochę jeżdżenia. Najlepiej przyjechać swoim autem – tutaj jeździ się dużo po różnych wiochach, gdzie transport publiczny może kuleć.
Na ile czasu przyjechać?
Wszystko zależy jak dogłębnie chcemy zwiedzić ten region. Myślę, że absolutne minimum to będzie 3 dni. My byliśmy 5 dni, i to jest bardzo optymalny czas. Spokojnie starczy aby zwiedzić najciekawsze miejsca oraz odpocząć trochę bez naparzania od rana do nocy. Jeśli chcecie dłużej – nie ma problemu – tutaj nikt nie powinien się nudzić (szczegóły, w dalszej części).
Gdzie się zatrzymać?
A w zasadzie pytanie brzmi – czy można nocować tylko w jednym miejscu, w taki sposób, żeby łatwo dało się wszędzie dojechać autem. To znaczy – bez zmiany noclegu. Myślę, że spokojnie tak. Ale wtedy musimy wybrać miejsce, które leży mniej więcej w środku regionu. Tak właśnie my zrobiliśmy. Wybór padł na wioskę Le Fresne-Camilly, a hotel (agroturystyka) to
Le domaine de l’Hostellerie, który naprawdę można polecić! Jest to duża posiadłość, gdzie przemili gospodarze wynajmują gościom wyremontowaną stodołę. Klimat wręcz surrealistyczny, chyba jeszcze nigdy nie nocowaliśmy w takim miejscu. U nas praktycznie każdy dzień wyglądał podobnie – rano przepyszne śniadanie serwowane przez gospodarzy, następnie wyjazd na cały dzień aby odkrywać region, a wieczorem kąpiel w basenie oraz przesiadywanie na ławeczkach z Francuskim serem i winem. Nic lepszego nie można sobie wyobrazić!
Co prawda to jest głucha wioska (w nocy w pokoju jest tak ciemno, że nie widać własnej ręki), ale jeśli czegoś potrzeba to 20 minut drogi samochodem jest miasto Bayeux (czytaj: Bajju). Nie jest to jakieś wielkie miasto (raptem około 15 tysięcy mieszkańców), ale dzięki turystom to miasto żyje. Nic konkretnego tutaj nie zwiedzaliśmy, ale przez bliskość do hotelu, to była dobra baza wypadowa na kolację po całym dniu. Poza tym, Bayeux samo w sobie jest bardzo urokliwe i na pewno warto się przejść po centrum.
Poniżej znajdziecie dokładne miejsce gdzie można za darmo zostawić auto na parkingu – blisko centrum.
Stąd dojdziecie do centrum w około 10 minut – główną ulicą Rue Saint-Malo. Miasto ma fenomenalną architekturę – styl tych kamieniczek jest nie do podrobienia. Zresztą, nie tylko Bayeux tak ładnie wygląda, ale prawie każde miasteczko i wioska w Normandii.
Już samo chodzenie po tych uliczkach i placykach jest niesamowicie relaksujące. Nie trzeba żadnych dodatkowych atrakcji. Smutna prawda jest taka, że gdyby te Normandzkie mieściny były w Polsce, z pewnością byłyby najładniejszymi miasteczkami w całym kraju. Wszystko tutaj jest tak malownicze, że aż nie chce się wierzyć. Poza samym spacerem w Bayeux polecam wypożyczyć rower – w mieście są dwie wypożyczalnie.
Jeśli chodzi o jedzenie i restauracje – trzy rzeczy, które trzeba wiedzieć:
Pierwsza – mitem jest, że we Francji nikt nie mówi po angielsku i nie da się nic zamówić. Nie wiem czemu wszyscy to powtarzają – ale to jest całkowita bzdura. Byliśmy już w czterech różnych regionach Francji, i wszędzie ludzie mówią po angielsku, a już w szczególności w restauracji. Bez problemu zamówicie co trzeba dogadując się po angielsku. Co prawda może się zdarzyć, że menu będzie tylko po Francusku – ale to rzadkość.
Druga – prawie wszystkie restauracje we Francji są zamknięte w środku dnia. Czyli, mamy otwarte tylko rano i wieczorem. Jeśli chcecie zjeść, na przykład, o 16.00 – to tylko fast food.
Trzecia – większość dobrych restauracji tutaj wymaga wcześniejszej rezerwacji. Niestety, Normandia to miejsce bardzo turystyczne. Restauracje w centrum Bayeux mogą was wcale nie przyjąć „z ulicy”. Co prawda, zawsze coś się znajdzie obok, ale te najlepsze są w dużej większości rezerwowane wcześniej.
Kuchnia Francuska to nie do końca są nasze smaki akurat, ale daniem, który obowiązkowo należy tutaj zamówić to tutejszy specjał – mule. Serwowane w takim oto garnuszku z sosikiem:
Owoce morza stanowią filar tutejszej kuchni – ale jest jeden haczyk – najczęściej podawane są na zimno (całkowicie!)
Inna rzecz nie do przeoczenia – sklepy z serami. Takimi serami, których w Polsce nie uświadczycie. W Bayeux taki sklep znajduje się na przykład TUTAJ. Połączenie tego z winem codziennie wieczorem na długo pozostaje w pamięci i nie pozwoli wyjść łatwo z głowy. Jedna z tych rzeczy, której brakuje po powrocie do domu.
Bayeux to ładne miasto, ale nie najładniejsze w Normandii. Jest wiele mniejszych mieścin i wiosek, które podnoszą poprzeczkę pod względem urokliwości bardzo wysoko, a im mniejsze tym bardziej urokliwe. Jechanie godzinę autem, żeby się przejść po wiosce wielkości Stegny z pewnością nie ma sensu. Ale co ma sens to odbicie nieco z autostrady przy dojeździe na miejsce lub powrocie z wycieczki, jeśli akurat jest coś zobaczyć niedaleko. U nas padło na bajkowe miasto Veules-les-Roses położne tuż przy wybrzeżu. Poniżej zaznaczyłem miejsce, gdzie najlepiej zostawić samochód. Niestety przez hordy turystów może być z tym ciężko – wtedy po prostu szukać miejsca wzdłuż ulicy. Ostrzegam, że może to chwilę zająć.
Mieszkańcy Veules-les-Roses – jak nazwa wskazuje – uwielbiają róże i widać, że pieczołowicie dbają o swoje grządki kwiatowe. Możemy tutaj się przespacerować pomiędzy chatami wzdłuż strumyka aż do plaży. Nie jest to jakiś wielki spacer, ale za to iście bajkowy.
Przechadzka wzdłuż tych ścieżek tutaj to jest istna miazga. To jest jakby ktoś projektował część Disneyland-u, a nie wymarłe miasteczko nadmorskie. Chodzi się ścieżkami zbudowanymi tuż przy strumyku, co chwila przechodząc pomiędzy budynkami, młynem, ogródkami, mostkami itd.
Na końcu dochodzimy oczywiście do plaży. Jak wygląda tu plaża? .. i nie tylko tutaj, ale w sumie w większości nadmorskich miejscowości w Normandii. Otóż, nieco inaczej niż myślałem. Morze Północne kojarzyło mi się raczej z zimną wodą i nieciekawą plażą, praktycznie nie nadającą się do kąpania. Ale nic bardziej mylnego. Sama woda jest nieco lepsza niż nad Bałtykiem – z pewnością czystsza, a do tego ma super kolor turkusowy. Nawet więcej – jest bardziej lazurowa niż nad Lazurowym Wybrzeżem. Jak najbardziej można się kapać, a plaża jest piaszczysto – kamienista. Tutaj o wiele ciężej wejść jest do wody niż nad Bałtykiem, gdzie jest płasko. W Normandii kamyczki są na porządki dziennym. Gumowe obuwie może się przydać.
Jest jeszcze jeden aspekt – tutaj woda nieco zajeżdża skorupiakami, których jest całe mnóstwo i te same wychodzą na brzeg.
Nieco większa i bardziej popularna nadmorska miejscowość to Étretat. Tutaj jest już duże zagęszczenie turystów – a to głównie dzięki słynnym klifom kredowym, jakie wyrastają ponad 70 metrów w górę zaraz przy brzegu. Te klify stanowią ikonę Normandii – każdy, kto tu był zapewne ma takie oto zdjęcie:
W Étretat ciężko jest zaparkować – my skorzystaliśmy z dużego parkingu przy ulicy – chyba zbudowanego specjalnie dla turystów. Mimo pokaźnych rozmiarów chwilę zajęło znalezienie wolnego spotu. Jest to dokładnie tutaj:
Klify można łatwo obejść startując z centrum – od plaży. Te znajdują się zarówno na wschód jak i na zachód od miasteczka. Te na wschód (patrząc na wodę – po prawej stronie) wydają się mniejsze. U góry stoi charakterystyczny kościół – akurat był w remoncie.
Z góry widać bardzo dobrze klify po zachodniej stronie jak i całe miasteczko. Ale nie jest widok jakoś zapierających dech w piersiach.
Klify zachodnie są wyższe – więc i wspinaczka tu nieco bardziej wymagająca. Zbocza są dość ostre, dzieci lepiej trzymać po opieką – łatwo można się zwalić w dół.
Obejście centrum miasta, promenady (plus plaża) i klify po obu stronach to jakieś 2 – 3 godziny. Jeśli myślicie o kolacji tutaj, to bez rezerwacji nie ma żadnych szans.
Ok, takich wiosek i miasteczek jeszcze było nieco, nie ma sensu wszystkich ich tutaj prezentować – w tym regionie jest ich całe zatrzęsienie. Ale czy to wszystko? Oczywiście nie! Poniżej znajdziecie linki do kolejnych relacji z Normandii, gdzie już są konkrety. Przede wszystkim – chyba największa atrakcja – Mont Saint-Michel, która aż tonie w natłoku turystów. Natomiast w drugim linku – odwiedzimy znane miejsca Drugiej Wojny Światowej, która jest niewątpliwie związana z Normandią.
Czy tu warto przyjechać? Czy nam się podobało? Zdecydowanie tak, jednak to wcale nie słynne atrakcje jak klify w Étretat czy majestatyczna wyspa Saint-Michel zapadły najbardziej w pamięć. Owszem – to są fajne atrakcje, jednak zleciały na drugi plan. To co w Normandii najbardziej wleciało w oko, to ogólny klimat tego miejsca i architektura. Tutaj każda wioska, mieścina, zakątek wygląda jak wyjęty z bajki, jakby każdy mieszkaniec cały dzień pieczołowicie układał to wszystko, żeby było przyjemne dla oka. Normandia to absolutny TOP of the TOP jeśli chodzi o urokliwość wsi i miasteczek. Idealne miejsce na spacery lub rowerki – chyba bez konkurencji. Nawet jeśli nie byłoby tu tych wszystkich atrakcji, to same te wioski są warte aby przyjechać. O serach i winach nawet już nie wspomnę.
Zostaw nam komentarz