Spływ jeziorem Komani i rzeką Shala – speechless!

Albania jest krajem jeszcze nie do końca odkrytym przez turystów – albo przynajmniej nie aż tak bardzo jak Chorwacja czy Grecja. Tutaj dużo rzeczy jest jeszcze załatwianych trochę na dziko – zwłaszcza infrastruktura jak i sama organizacja. Pod tym względem Albańczycy są co najmniej ze 20 lat do tyłu w porównaniu do swoich sąsiadów. W przyszłości zapewne to się zmieni – a wtedy lokalni mieszkańcy nie opędzą się od przyjezdnych. A to dlatego, że w Albanii znajdują się atrakcje, które wręcz onieśmielają. W tym wątku opisałem jedną z takich atrakcji.

Co i jak?

W czasach komuny Albańczycy zalali część terenu wokół gór tworząc sztuczny zbiornik wodny nazwany jeziorem Komani. Było to częścią elektryfikacji kraju – jezioro miało służyć na potrzeby kilku elektrowni wodnych. Wcześniej teren ten był raczej zamknięty dla przyjezdnych, dzisiaj można go zwiedzić – a jest co oglądać. Całe jezioro ma fenomenalny kolor i jest otoczone iście bajkową scenerią Gór Przeklętych. Wokół jeziora znajduje się wiele ciekawych miejsc godnych obejrzenia, tutaj jednak zajmę się chyba najlepszą atrakcją jaką jest spływ po samym jeziorze, plus wpłynięcie na jedną z łączących rzek. Atrakcja ta zdecydowanie przerosła wszelkie oczekiwania. Sceneria jest tak niesamowicie bajkowa, że miejsce to nazywane jest Albańską Tajlandią.

Dojazd

Naszym celem jest dostanie się do małego portu, skąd lokalni przewoźnicy zabierają turystów na jezioro. Port znajduje się zaraz obok elektrowni wodnej. Niestety – dojazd tutaj nie należy do przyjemnych. Trzeba przejechać przez serpentyny górskie dość marną drogą, w większości trasy bez asfaltu. Czas przejazdu przez same serpentyny to około 1,5h. Może nie jest tutaj jakoś specjalnie stromo, natomiast droga jest żwirowa, a wokół pełno kamieni większych i mniejszych, które co chwila spadają z gór. Wokół brak jakiejkolwiek cywilizacji.

Poniżej zaznaczyłem dokładną trasę dojazdu ze stolicy Albanii, Tirany. Jest to trasa jaką my jechaliśmy. Łącznie wychodzi około 3 godzin, z czego połowa to właśnie serpentyny górskie.

Jazda serpentynami tutaj może być dość męcząca, ale raczej bez stresu. Na szczęście widoczki wszystko wynagradzają.

Po dojeździe do celu w końcu można poczuć nieco cywilizacji – jest tu zapora wraz z elektrownią wodną.

Port znajduje się po drugiej stronie góry, do którego prowadzi około pół kilometrowy tunel. Można przez niego przejść na piechotę.

I w ten sposób dochodzi się do portu na jeziorze, gdzie już czekają na nas łodzie.

Rejs po jeziorze

Płynie się tutaj metalowymi łodziami, do których wchodzi kilkadziesiąt osób. Rejs jest bardzo powolny i spokojny – może nawet nieco nużący. Przy braku fal prawie w ogóle nie czuć, ze jesteśmy na wodzie. Widoczki ładne .. ale na razie bez jakiegoś większego efektu wow. To dopiero przed nami!

Im dalej tym robi się ciekawiej – skały wokół coraz bardziej strome a woda jeszcze bardziej turkusowa.

Wydawało by się, że to koniec atrakcji – ale nic bardziej mylnego. Po przepłynięciu kilku zakrętów ze stromymi skałami dopływamy do miejsca, gdzie zaczyna się rzeka Shala (w właściwie to kończy, bo rzeka wpływa do jeziora). Tutaj trzeba wyjść na ląd i przesiąść się na mniejsze łodzie, które zabierają nas dosłownie kilkadziesiąt metrów dalej. Duża łódź, którą tu przypłynęliśmy nie jest w stanie przepłynąć przez mieliznę. Woda tutaj ma bowiem różną głębokość – od kilku metrów do kilkunastu centymetrów. Jednak turystom nie zaleca się przechodzić pieszo – jest to górska rzeka z dość dużym nurtem.

Poniżej na mapie zaznaczyłem dokładnie to miejsce – jest to kompletne odludzie jakich mało.

 

Rzeka Shala

Moment, w którym dopływamy do rzeki to bez wątpienia najlepsza atrakcja dnia. A konkretniej mówiąc wygląda to tak: wzdłuż rzeki – która tutaj nie jest jakoś specjalnie głęboka – leżą wysepki połączone drewnianymi mostami. Po tych wysepkach można spacerować lub odpoczywać na leżaczkach. Sceneria tutaj jest naprawdę topowa, rzadko kiedy można spotkać tak malownicze miejsce jak to. Aż trudno to porównać do czegokolwiek innego. Rzeka ma kolor surrealistycznie turkusowy i jest krystalicznie czysta. Prawdziwy raj na ziemi, teraz widać dlaczego mieszkańcy nazywają to miejsce Albańską Tajlandią.

Nie ma obaw jeśli ktoś zgłodnieje. Jest tu kilka restauracji, które serwują przepysznego grilla. Sztandarowym daniem jest pstrąg dopiero co złowiony właśnie z tejże rzeki.

Potrawą jaką na pewno trzeba spróbować będąc w Albanii jest ichni ser. Jest on trochę podobny do fety – w wyglądzie i smaku – jednak o wiele delikatniejszy niż feta. Z dodatkiem oliwek smakuje to jak śródziemnomorska przystawka najwyższych lotów.

Podsumowanie

Cóż – bez dwóch zdań miejsce absolutnie zapierające dech w piersiach i odbierające mowę. Sceneria jak w raju, niespotykana nigdzie indziej – przynajmniej w Europie. Nawet nie wiem do czego to można porównać.