Spacer doliną Będkowską i Kobylańską w jeden dzień

Te dwie dolinki należą do najładniejszych miejsc w granicach Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. Pokusiliśmy się, aby je obejść w ciągu jednego dnia – jest to wykonalne bez żadnego wielkiego wysiłku. Poza tym można to zrobić na wiele sposobów – jest bowiem kilka miejsc skąd można zacząć wycieczkę.

Dolina Będkowska

Pierwszy cel wyprawy – dojście do doliny Będkowskiej. Oficjalnie autem nie można tu wjechać, ale niektórzy to robią. Większość jednak wybiera któryś z pobliskich parkingów. Nasz wybór padł na bardzo popularny parking prowadzany przez lokalnych mieszkańców. Jest to dokładnie to miejsce:

Tutaj właśnie dwóch gospodarzy udostępnia swoje podwórka dla licznych turystów. Opłata jest naprawdę symboliczna. Wygląda to tak:

Do przejścia jest około 3km w jedną stronę (i drugie tyle z powrotem, niestety tą samą drogą). Jest to trasa od parkingu aż do skały o wdzięcznej nazwie Dupa Słonia.

Na początku niestety jest też małe rozczarowanie – znaczna część trasy przebiega po niezbyt ciekawej drodze asfaltowej przy lesie.

Po przejściu około 600 metrów, po prawej stronie wyłoni się osada rybacka. Zdecydowanie polecam to miejsce jako przerwę na lunch – zamiast barów, które są dalej w dolinie. W osadzie można zjeść świeże pstrągi łowione na miejscu.

Generalnie im dalej na północ w tej dolinie, tym ładniej. Jednak zdecydowanie lepiej wybrać się tu na rower niż na spacer, dlatego że duża część drogi nie jest szczególnie atrakcyjna. Dopiero po pewnym czasie dochodzi się do miejsca, gdzie dolina ukazuje się w pełnej okazałości. Mamy tu duży teren zielony otoczony skałami, kilka barów, ławki do siedzenia, miejsca do piknikowania i tym podobne.

Zdecydowanie warto iść dalej na północ. To znaczy, dalej od miejsca gdzie są ustawione bary. Po lewej stronie drogi znajduje się wodospad Szum. Przyjemne miejsce, choć słowo „wodospad” trochę tu nie pasuje. Jest to po prostu mała rzeczka z nieco większym przewyższeniem.

Kilka kroków w górę wodospadu i dojdziemy do skały o nazwie Dupa Słonia. Jest to popularne miejsce dla wszystkich lubiących wspinaczkę. To był punkt końcowy naszej wyprawy.

Dolina Kobylańska

Dolina ta leży zaledwie 1 kilometr na wschód od doliny Będkowskiej, dlatego też warto obejść obie w jeden dzień. Oczywiście można tu dojść na piechotę, lecz droga pomiędzy nimi nie ma wiele do zaoferowania – jest to zwykła droga dla samochodów. Na mapie poniżej zaznaczyłem trasę autem od poprzedniego parkingu aż do parkingu, skąd łatwo dojść do doliny Kobylańskiej.

Parking ten jest dość mocno oblegany. Mimo, że mieści relatywnie wiele samochodów, to może być cały zapełniony. Wygląda to tak:

Stąd, trzeba zejść ścieżką w dół. Jest to raczej krótki spacer, wszystko zajmie 5 minut.

Gdy już będziemy na dole należy iść na lewo. Prawie, że od razu dochodzi się do najładniejszego miejsca. Jest to samo centrum doliny – duża, zielona przestrzeń z niezłymi widokami na pobliskie skały Jury. Spokojnie można tu zrobić piknik czy też rozbić namiot – co też ludzie czynią. Tutaj jest nieco inaczej niż w dolinie Będkowskiej – zdecydowanie bardziej przystępnie dla piechura.

W jednej ze skał mieści się grota z kapliczką Matki Boskiej. Można tu dojść schodkami. Z góry miejsce to wydaje się nawet dość wysoko.

Najlepiej nie ograniczać się tylko do tego miejsca, ale zrobić sobie mały spacerek dalej, wzdłuż doliny. Ścieżka tu jest naprawdę bardzo relaksująca – coś jak wąwóz Homole w Pieninach (oczywiście, inna charakterystyka, ale ogólne doznania – podobne). Tutaj formacje skalne są na tyle dostępne, że można pokusić się i spróbować wejść na co poniektóre (bez specjalnego przygotowania). Szczyty takich skałek to idealne miejsce na odpoczynek.

Patrząc z perspektywy czasu, to chyba Dolina Kobylańska lepiej nam się podobała. Jest po prostu lepsza dla pieszego i bardziej dostępna. Natomiast Dolina Będkowska jest świetna na rower – dużo otwartej przestrzeni i utwardzona droga. Tak w ogóle to mając rower można zatoczyć większe koło i przejechać pętlą obie doliny przez całą długość.