Szczeliniec Wielki czy Błędne Skały, co wybrać?

Te dwie wymienione w tytule atrakcje to najbardziej popularne miejsca w Polskiej części Gór Stołowych. Odwiedziliśmy je jedna po drugiej – z kilkudniową przerwą. Poniżej znajdziecie opis oraz porównanie obu miejsc – w razie, gdyby ktoś nie miał tyle czasu aby zobaczyć to i to – i trzeba by dokonać jakiegoś wyboru. W takim wypadku będzie to niestety spora porażka, ponieważ zarówno Szczeliniec Wielki jak i Błędne Skały są fenomenalne i naprawdę warto zobaczyć to i to. Chyba nie będzie przesadą jeśli napiszę, że są to jedne z najlepszych atrakcji turystycznych w całej Polsce.

Umiejscowienie i dojazd

Park Narodowych Gór Stołowych znajduje się w Kotlinie Kłodzkiej – zaraz przy samej Republice Czeskiej. Będąc w tych okolicach jest to punkt obowiązkowy w programie zwiedzania 🙂 Dojazd z największego miasta tutaj – czyli Kłodzka – zajmuje nieco ponad pół godziny. Jednak bliżej leży Kudowa-Zdrój – bardzo ładne miasteczko zdrojowe. Stąd prowadzi kręta droga o nazwie Droga Stu Zakrętów .

Droga Stu Zakrętów jest dziecinnie prosta do pokonania – nie dajcie się zwieść różnym komentarzom – to nie są żadne górskie serpentyny a normalna, asfaltowa droga z kilkoma zakrętami i niewielkim wzniesieniu (góry stołowe nie są specjalnie wysokie).

Parking

Z parkowaniem auta nie powinno być problemu – bardzo dużo miejsc jest zarówno tu i tu. Jednak sposób parkowania jest inny.

Opis szlaków

Poniżej znajdziecie szczegółowe opisy obu szlaków wraz ze zdjęciami. Jeśli nie chcecie się zagłębiać – zapraszam na sam koniec tego wątku do podsumowania 🙂

Szczeliniec Wielki

Z parkingu do wejścia na trasę turystyczną dzieli jedynie kilka minut spacerku. Po drodze pełno jest stoisk z pamiątkami – choć te wcale nie przypominają pamiątek z gór – wszyscy sprzedawcy mają praktycznie to samo mydło i powidło, co tylko jest modne w danym czasie. Zupełnie jakby wyjęli to z jednego kontenera prosto z Chin. Jeśli chodzi o oryginalność to słabo to wygląda.

W tle gołym okiem widać już punkt docelowy – Szczeliniec Wielki – czyli najwyższy szczyt Gór Stołowych. Słowo „szczyt” może nie jest tu na miejscu, ponieważ wysokość Gór Stołowych nie zachwyca, ani też żaden punkt specjalnie nie wybija się. Jednak nie to jest tu najciekawsze. To co przyciąga turystów to charakterystyka tego miejsca – czyli niesamowite formacje skalne, które są wizytówką tychże gór.

A tak wygląda wejście na szlak turystyczny – wchodzimy na lewo, schodzimy po prawej. To jeszcze nie jest to miejsce, które wymaga kupna wejściówki – ta będzie potrzebna później.

Wejście trwa około 30 minut i jest dość łatwe. Szlak prowadzi przez las, niekiedy po schodkach. Przewyższenie to nie powinno stanowić problemu dla kogokolwiek.

Im wyżej tym możemy zobaczyć coraz to ciekawsze formacje skalne. Ale to i tak jest nic w porównaniu z tym co jest do zobaczenia w płatnej części szlaku (o tym za chwilę). Na samej górze kłębi się najwięcej turystów. Są tu również sklepiki, mały bar z jedzeniem i piciem oraz tarasy widokowe.

Zdecydowanie najgłupszą rzeczą jaką można tu zrobić to wrócić się tą samą drogą do zejścia i nie skorzystać z dalszej części szlaku, który jest płatny. Początek znajduje się zaraz za zakrętem przy tarasie widokowym. Zazwyczaj pojawiają się tu kolejki do kasy dlatego najlepiej kupić sobie bilet on-line i zaoszczędzić czasu na stanie w bezsensownych kolejkach. Na szczęście kolejki tutaj nie są jeszcze aż tak ekstremalne jak w Tatrach.

Płatny odcinek szlaku jest najciekawszy. Tutaj zaczyna się prawdziwy labirynt skalny. Co rusz trzeba przechodzić pomiędzy różnymi skałami, schylać się, przeciskać, nieraz prawie czołgać. Dla dzieci jest to istna frajda. Kolejne „pomieszczenia” – aż chciało by się powiedzieć – są tutaj nazwane. I tak na przykład schodzi się do Piekiełka, aby za chwilę wejść do Czyśćca a później do Nieba.

Najbardziej spektakularne przejście odbywa się przez wielką szczelinę pomiędzy dwoma kawałkami skały. Coś podobnego jak w Skalnym mieście Adrspach w Czechach… a nawet lepsze.

Wąskie przejścia to nie wszystko – po drodze mija się również miejsca, skąd rozciągają się widoczki.

A tak wygląda końcówka trasy – zejście schodkami będąc ładnie odsłoniętym – ostatnie spojrzenie na widoczki.

Reasumując: miejsce fenomenalne, warte zachodu, które można polecić każdemu – zwłaszcza rodzinom z dziećmi. Tutaj nikt nie powinien się nudzić – to nie jest zwykły szlak górski z widoczkami na polany i granie. Tutaj każdy kolejny metr wędrówki odkrywa coś nowego. Szlak jest bardzo różnorodny – mamy spacer po lesie, widoki z tarasów, skalne krajobrazy, najróżniejsze przejścia przez wąskie szczeliny, przesmyki, tunele itp itd. Zdecydowanie polecam.

Błędne Skały

Zwiedzanie Błędnych Skał może zająć krótko lub długo w zależności od tego, który parking wybierzemy. Sama trasa turystyczna jest ta sama, jedynie dojście jest nieco inne.

Z tego co widziałem, większość ludzi wybiera parking górny. Podobnie jak w Szczelińcu, należy kupić bilet wstępu – można to zrobić w kasie zaraz przy wejściu lub online. Po przejściu kasy od razu rozpoczyna się szlak. Obowiązkowo (przed wejściem) należy załatwić wszelkie potrzeby fizjologiczne – bo tutaj naprawdę może być problem ze znalezieniem ustronnego miejsca.

A jak wyglądają Błędne Skały? W sumie jest to podobne do tego co można zobaczyć na Szczelińcu Wielkim – w płatnej części szlaku. Czyli chodzimy pomiędzy wielkimi kawałkami skał i przeciskamy się przez najróżniejsze przesmyki.

Błędne Skały to istny labirynt – tutaj jest o wiele więcej zakrętów i zaułków niż w Szczelińcu. Dodatkowo niektóre przesmyki są naprawdę dość wąskie – przez co nieraz robią się duże zatory. Osoby nieco bardziej okrągłe mogą mięć tu nie lada problem. Najbardziej trudne do pokonania są wąskie przejścia przechylone na bok – wtedy trzeba zdjąć plecak i iść bokiem jednocześnie podpierając się rękami o ścianę. Oczywiście tutaj wszystko to jest duża frajda, zwłaszcza dla dzieci. Przejście tego labiryntu zajmuje około 40 minut.

Po wyjściu ze skałek trzeba jeszcze dojść do miejsca początkowego – jest to 15 minut spacerkiem przez las.

Werdykt

Tak jak pisałem – oba miejsca są warte odwiedzenia. Nie jest tak, że jeśli zobaczymy tylko jedno z nich to drugie będzie się nudzić. Jednak jeśli miałbym tylko jeden dzień dostępny na zwiedzanie i musiałbym coś wybrać, to zdecydowanie Szczeliniec Wielki. Jest tu więcej chodzenia, trwa to wszystko dłużej i zawiera elementy tego, co można zobaczyć w Błędnych Skałach. Cała wycieczka będzie po prostu dłuższa i nieco bardziej różnorodna.

Informacje praktyczne

Na koniec kilka porad, które pomogą w zwiedzaniu Szczelińca jak i Błędnych Skał.

• Przed wejściem na trasy, koniecznie skorzystać z toalety. Na tych ścieżkach nie ma się gdzie schować w razie potrzeby.
• Zostawić niepotrzebny balast – duże plecaki są tu niemile widziane, ciężko będzie się z nimi przeciskać przez szczeliny.
• Może być tu ciężko z nosidłami dla małych dzieci.
• Pod żadnym pozorem nie brać wózka.
• Zakup biletów online zaoszczędzi stania w długich kolejkach.
• Każdy powinien dać radę – to są szlaki relatywnie krótkie.