W tej części wyprawy po Bornholmie będziemy atakować kolejne 3 miejsca – z czego dwa z nich są dość blisko siebie. Przygotujcie się na konkretne chodzenie.

Hammershus

Hammershus to nic innego jak ruiny zamku. Można je obejść wokół i zobaczyć co zostało z jednego z największych fortyfikacji w tej części Europy. Jest to jedyne tego typu miejsce na wyspie. A zachowało się raczej niewiele – fragmenty murów, dwie wieże (bez dachu) … i to by było na tyle. Jeśli niedawno odwiedziliście takie miejsca jak np. zamek w Malborku, to przyjazd do Hammershus nie będzie miał dużego sensu.

Auto można zostawić na dużym, darmowym parkingu, skąd odchodzi od razu ścieżka do ruin (mapa poniżej).

Obejście ruin nie zajmie więcej jak godzinę – spokojnym krokiem.

Wodospad Døndalen

Po zamku czas na drugą atrakcję – czyli największy wodospad na wyspie Bornholm – Døndalen. A w zasadzie to nie tylko na wyspie ale i w całej Danii. Fajna sprawa, ale nie oczekujcie tutaj czegoś na miarę Niagary 🙂

Wodospad znajduje się w lesie, który to las jest zaraz przy głównej drodze na północy wyspy. Bardzo łatwo jest przeoczyć parking dla turystów (na mapie poniżej). Trzeba jechać powoli w kierunku wschodnim, aby go nie przegapić.

Do wodospadu prowadzi kilka ścieżek przyrodniczo – dydaktycznych idąc przez las w dolinie. Jakąkolwiek nie wybierzemy to na pewno trafimy. Trasa nie jest szczególnie długa, ale za to ciekawa – po drodze mija się strumyki, mosty, ściany skalne i różne gatunki drzew niespotykane w Europie (o tym za chwilę). Wygląda to wszystko nawet trochę strasznie – jak w horrorze.

Będąc tutaj można dostrzec egzotyczne gatunki drzew i roślin. Nijaki pan Døndalen (skąd nazwa miejsca) przywiózł dawno temu różne nasiona, między innymi Świerku Himalajskiego czy też Sekwoi Kalifornijskiej. Nie trzeba jechać na zachód Stanów aby zobaczyć żywą Sekwoje (te tutaj są jeszcze dość małe – jak na sekwoje oczywiście).

Na końcu szlaku jest wspomniany wodospad – ścieżka prowadzi od dołu wodospadu. Zdjęcia niestety w tym przypadku nie oddają rzeczywistości. Na żywo jest zdecydowanie większy (wysokość 20 metrów).

klify Helligdomsklipperne

Ostatnią atrakcją tego dnia jest dostanie się na skalne klify Helligdomsklipperne – a raczej pod klify. Najwygodniej to zrobić zaraz po wyjściu z doliny Døndalen, ponieważ to jest raptem kilometr stąd.

Na mapce (powyżej) zaznaczyłem trasę dojazdu autem z jednego parkingu do drugiego. Zaraz obok mamy również muzeum Bornholmu (Bornholms Kunstmuseum), ale odpuściliśmy sobie tą atrakcję skupiając się na tutejszej naturze – a test co oglądać. Helligdomsklipperne to formacja wysokich, skalnych klifów – nawet bardzo wysokich – po których można częściowo chodzić i jak się okazuje – nawet zejść do poziomu wody po specjalnych ścieżkach.

Po wyjściu z auta trzeba iść w stronę muzeum (na zachód). Mamy tutaj piaszczystą ścieżkę, od której odchodzą odnogi na poszczególne klify – a te są tutaj po kolei nazwane. Tych odnóg jest kilka, ale każda jest krótka i kończy się jakimś konkretnym widoczkiem.

Te klify są bardzo wysokie. Nie wszędzie jest dostępna drewniana poręcz. Są ścieżki i bez niej – trzeba tutaj bardzo uważać gdzie się chodzi. Na pewno dzieci muszą być po opieką dorosłych. Można bez problemu spaść kilkanaście metrów na kamienie. Poza tym, jedna ze ścieżek prowadzi aż na sam dół – do miejsca o nazwie Sorte Gryde.

Polecam iść do samego końca, drewnianym pomostem nad wodą. Dojdziecie do drabiny którą można zejść do poziomu wody a następnie w małą pieczarę pomiędzy skałami (Sorte Gryde). Nie zawsze da się tam zejść – w naszym przypadku fale na dole były na tyle ostre, że trochę by nas zmoczyło. Być może o innej porze dnia jest to łatwiejsze. Poza tym, samo wejście na tą drewnianą kładkę wymaga przejścia po ślizgach kamieniach – trzeba uważać aby się tutaj nie przewrócić.